Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Νίτσε:
η πιο παλιά ευγένεια
του κόσμου





Γιατί όλα τα πράγματα είναι βαφτισμένα στην πηγή της αιωνιότητας και πέρα από το καλό και το κακό· το ίδιο το καλό και το κακό όμως δεν είναι παρά ενδιάμεσες σκιές και υγρές θλίψεις και διαβατάρικα σύννεφα.

Αληθινά, ευλογία είναι και όχι βλασφημία, όταν διδάσκω: "πάνω από όλα τα πράγματα στέκεται ο ουρανός τύχη, ο ουρανός αθωότητα, ο ουρανός κατά τύχη, ο ουρανός τόλμη".

"Κατά τύχη" - ιδού η πιο παλιά ευγένεια του κόσμου, την οποία ξανάδωσα σε όλα τα πράγματα, ελευθερώνοντάς τα από την υποτέλεια στον σκοπό. 

Αυτήν την ελευθερία και την ουράνια ευδιαθεσία τοποθέτησα σαν γαλάζια καμπάνα πάνω απ' όλα τα πράγματα, όταν δίδασκα ότι πάνω από αυτά και μέσω αυτών καμιά "αιώνια θέληση" - δεν θέλει.

Αυτήν την τόλμη και αυτήν την τρέλα τοποθέτησα στη θέση αυτής της θέλησης, όταν δίδασκα: "σε όλα τα πράγματα ένα είναι αδύνατο - η λογικότητα".

Λίγο λογικό εξάλλου, ένας σπόρος της σοφίας σκορπισμένος από άστρο σε άστρο - αυτό το προζύμι είναι ανακατεμένο σε όλα τα πράγματα: χάριν της τρέλας, η σοφία είναι ανακατεμένη σε όλα τα πράγματα!

Λίγη σοφία είναι βέβαια δυνατή· αλλά αυτήν τη μακάρια βεβαιότητα βρήκα σε όλα τα πράγματα: προτιμούν να χορεύουν με τα πόδια της τύχης.








στη λογική παράγγειλα να βουτηχτεί στην τρέλα
στις τρικυμίες της ζωής να τη φορώ σαμπρέλα
της τρομαγμένης μου ψυχής να της φωνάζει γέλα 
στη λευτερία να ξεχαστεί, στη ράθυμη τεμπέλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου